۱۳۹۰ تیر ۱۵, چهارشنبه

من و رهبری

در گرد همایی ویلپنت پاریس نشسته بودم و به سخنرانی خانوم مریم رجوی گوش میکردم و هر چند گاهی از جایم بلند میشدم  و با اشتیاق برای  حرفهایی که زده میشد با تحسین کف میزدم .دست راست من عده ایی نشسته بودند که از اعضا و هواداران شورای ملی مقاومت ایران  بودند ،در میان جمعیت انبوه برادران و خواهران مجاهد خلق ایران و هوادارن  آنها  را میدیدم . آنورتر چریکهای  فدائی خلق  میز کتاب گذاشته بودند ،و من به این فکر میکردم که من چرا اینجا هستم و جایگاه من در این گرد همایی چیست ،من که هیچکدام از این افراد نبودم ولی اشتیاقم هم کمتر از آنها نبود ،قضییه به ۱۴-۱۵ سال پیش بر میگردد  زمانی که شورای ملی مقاومت با طرح بیانیه  ملی ایرانیان، خواهان همبستگی ایرانیان بر علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم و برقراری یک حاکمیت دموکراتیک در ایران میشود و من هم ان بیانیه را امضاء میکنم .در بیانیه آمده بود که هر کس میتواند به عملکردها و نظرات شورای ملی مقاومت یا مجاهدین خلق انتقاد داشته باشد ولی این انتقاد مسبب نزدیکی به هیچکدام از جناحها ی داخلی رژیم  نشود این برای من شروع بسیار خوبی بود تا به یک مقاومت مردمی نزدیک شوم و هویت خودم را هم داشته باشم .
خانوم مریم رجوی در حین سخنرانی که شخصیتهای سیاسی زیادی از امریکا و اروپا در ان حضور داشتند و به حق هم که چه با شکوه صحنه را اداره میکردند ،گفتند که پرونده جنایتهای رژیم  به وسیله جامعه بین الملل باید که به دادگاه لاهه سپرده شود و حکم جلب خامنه ایی صادر شود و چنین خو اهد شد .
خانوم رجوی حرفی را میزد که آرزوی من بود و همه حمایت من هم از خانوم رجوی بر اساس برنامه ها و عملکردهای ایشان بود ،پشتیبانی من از خانوم رجوی  برای ان است  که ایشان این توانائی را داشته و دارند که ایرانیان را بر اساس یک خواسته ملی دور هم جمع کنند . 
                                                                                                                                                               طرف صحبت خانوم رجوی دیگرنه فقط مجاهدین خلق ایران و هوادارانشان و نه فقط شورای ملی مقاومت و هوادارانشان ،بلکه من و همه ایرانیان بود .
در اینجا بود که به جواب خودم میرسیدم که علت شوق من به پرچمداری خانوم رجوی چیست ،چون ایشان سمبل خواسته های  مردم ایران هست ،آرزوهایی که بیش از ۱۰۰ سال سرکوب شدند . پس دیگر خانوم رجوی نه تاج الماس نشان دارد  نه عکسش در ماه دیده میشود و نه فردی مثلا متفاوت از من و تو. 
                                                                                                                                                                            خانوم رجوی زنی است که حرف من وتو را تکرار میکند و عمل میکند و من هم با اطمینان کامل این رهبری را بر اساس برنامه هایش قبول میکنم و با ان همکاری میکنم .

فرهاد علیپور

۱ نظر:

  1. Free Iran
    Free Ashraf
    Free all Political Prisoners & all the Iranian people from the hell of mullahs fascists regime
    Freedom equality for all***

    پاسخحذف